ႏႈတ္ဆက္ခ်င္လည္းရတယ္
ႏႈတ္မဆက္ခ်င္လည္းရတယ္
ယူသြားလို႔ရတာရွိတယ္( အနည္း )
ယူသြားလို႔မရတာရွိတယ္( အမ်ား )
တံခါးေခါက္တဲ့အခ်ိန္အသင့္ျဖစ္ဖိ
ကြ်န္မ ... မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းတို႔
လိုအပ္တာေတြ ရွာရမယ္
မလိုအပ္တာေတြ ပယ္ရမယ္
နည္းနည္းေတာ့ သတၱိရွိဖို႔လိုတယ္
အခ်ိန္မတိုင္ခင္ တံခါးလာမေခါက္မိေစဖို႔
မိဘရဲ့မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရမယ္
ညီမေလးရဲ့မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရမယ္
ကိုယ့္မ်က္ႏွာကိုယ္
ျပန္ၾကည့္သင့္ရင္ၾကည့္ရမယ္
ဒါ . . . သမိုင္း၀င္ဖို႔
ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး
သက္လံုေကာင္းဖို႔ ရက္မျခားဘဲ
အေျပးေလ့က်င့္ဖို႔ ေျပာတာ
ေစာေစာေျပးမွေမာရင္နားလို႔ရမွာ မဟုတ္လား
၀မ္းနည္းဖို႔ မလိုပါဘူး
ကိုယ့္လမ္းကိုယ္သြားရမွာပဲ
ေဖေဖနဲ႔ေမေမ
ကြ်န္မကို
လိုက္မပို႔
ရရင္ဘဲ
လံုေလာက္ျပီ
ကဲ . . . ကား ဘီး စ လွိမ့္ ေန ျပီ
အသင့္ျဖစ္တဲ့သူေတြ
ထိုင္ခံုမွာ ျငိမ့္ျငိမ့္ကေလး ပါသြားၾကျပီ
အသင့္မျဖစ္ေသးတဲ့သူေတြလည္း
ေနာက္မွာတြယ္ျပီး ပါသြားၾကျပီ
ကြ်န္မ ( ဆရာလုပ္ျပီး )
ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္
ေျပာေနတာ မဟုတ္ရပါဘူး
သတိမေမ့ဖို႔ . . .
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ပါဦး
ကြ်န္မ ... မိတ္ေဆြတို႔
အိမ္ျပန္ဖို႔ အခ်ိန္
ဘယ္ ေလာက္ က်န္ ေသး လဲ
0 comments:
Post a Comment