ၾကယ္ေၾကြည၏ စ်ာပန ရိႈက္သံ

..ခ်စ္သူ...
ဒီညမွာေလ
အေတြးေတြနဲ႔အိပ္မေပ်ာ္လို့

ညလံုးေပါက္ထိုင္

ကဗ်ာေတြေရးခဲ့
မေတြးျဖစ္ပဲ၀င္၀င္လာတတ္တဲ့
မင္းအေၾကာင္းဆက္ေတြးမိေတာ့

မ်က္ရည္လည္ကာ

ငါငိုမိတယ္။
မိုးလင္းတဲ့အထိ
ထိုင္ေနမိရင္း

တေရးမွအိပ္မေပ်ာ္္
က်ိန္းစပ္စပ္မ်က္လံုးေတြက

အခ်ိန္ရွိတိုင္းလြမ္းခဲ့ရတဲ့ ခ်စ္သူ့စကား
အၿမဲတမ္းတခဲ့ရ ...ခ်စ္သူ႔အၿပံဳးေတြ

(ငါ) ၿပန္ၿမင္ေယာင္ေတာ့

ငါ့ႏွလံုးခုန္သံေတြ တဒဂၤ
ရပ္တန့္သြားတယ္ ခ်စ္သူ။

ကိုငွက္ၾကီးရဲ႕ . . . . . . . . . . . . . . . .
ခ်စ္တိုင္းလည္းမညား..ဒီေတးသြားတစ္ပိုဒ္ကလည္း

ခဏခဏ ခပ္တိုးတိုးေလး ငါဆိုေနမိခဲ့့
နာက်င္လြန္းတဲ့ရင္ မင္းလက္အစံုနဲ့
မင္းရွိေနတဲ့..ငါ့ဘယ္ဘက္ရင္အံုေပၚ
ခဏေလာက္ေတာ့ဖိထားပါလား

.......ခ်စ္တဲ့သူေရ......
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ရက္ေတြ ခေညာင္း
နာရီ စက္၀န္း တစ္ပါတ္လည္ခဲ့

ခံစားရေ၀ဒနာ ဆိုးမွန္းသိပါရက္
မင္းရွိရာ အြန္လိုင္းမွန္းဆလို႔လာ
ေရာဂါၿပင္းထန္ ၾကိတ္ခံခဲ့လည္း
ခ်စ္သူမရွိတဲ့အရပ္...ၾကာၾကာမေနရဲ

ေဆးရံုကို ခံုရံုးတစ္ခုလိုသေဘာထား

အၾကိမ္ၾကိမ္ခါခါ
တက္ေရာက္ၾကားနာ စစ္ေဆးေနတဲ့

ႏွလံုးေရာဂါ
တရားသူၾကီးနဲ့သိပ္ကိုတူတဲ့
ကံၾကမၼာ...
၀ိဘတ္ၾကမၼာ ဖန္လာေလတဲ့

ကံတရား

ခုတင္ေဘးမွာ မတုန္မလႈပ္

ေက်ာက္ရုပ္တစ္ရုပ္လို ႏႈတ္ဆိတ္ေနရင္း
သက္ၿပင္းမ်ားခ် မိႈင္ေတြေငးေမာ

ၿဖစ္ေနရွာတဲ့...ဆရာ၀န္ၾကီး
မိခင္တစ္ယာက္ရဲ့ ေသာကဗ်ာပါဒ

ပူေလာင္ကြ်မ္းလို့...ဟိုေရွးရာဇ၀င္ထဲက
မပဋာေၿမလူး ...သည္းအူၿပတ္သလို
၀ိညာဥ္ခ်ဳပ္ၿငိမ္း ခႏၶာသိမ္းေတာ့မယ့္
သမီးရဲ့ၿဖစ္အင္...တစိမ့္စိမ့္ၾကည္ရင္း


ပင္ပမ္းၾကီးစြာ ရိႈက္ငိုေလတဲ့

ငါ့မိခင္ရယ္...။

ဟန္ေဆာင္ၿခင္းကင္း အၿပစ္ရွင္းစြာ
ခ်စ္စဖြယ္စကား တီတီတာတာ
ဟာသမ်ားႏွင့္...ငါ့ကိုအၿမဲေပ်ာ္ေအာင္
ထားေပးခဲ့တဲ့ ..ညီမေလးက
........ခုေတာ့ၿဖင့္.......

စကားတစ္ခြန္းမဟ...ကေလးပီပီမထိန္းသိမ္းႏိုင္


က်ယ္ေလာင္စြာ...ေအာ္ဟစ္ငိုခဲ့
သူ့ခမ်ာလည္း...ပင္ပမ္းရွာေပါ့
ဘယ္အခ်ိန္....ဘယ္အခါ
ဘယ္ပံု......ဘယ္နည္း
ဘယ္ကို.......ဘယ္လို
လမ္းမသိ...အေၿဖမရွိတဲ့အရပ္
ငါ့ေၿခအစံု...ရပ္တန့္ေနခဲ့
ေသၿခင္းတရားရဲ့လားရာ အရပ္က

ဘယ္ဆီမွာလဲ.......။

ၾကယ္ေၾကြည၏ စ်ာပန ရိႈက္သံ ( ၂ )






....ခ်စ္သူ......
ေသာကေတြနဲ႔....ငါ...ေလာကကိုႏႈတ္ဆက္

ရိုးရိုးေလးပဲ..နွဳတ္ဆိတ္စြာနဲ႔
ငါ..ခ်စ္တဲ့သူအားလံုးကို

တိတ္ဆိတ္စြာခ်န္ထားခဲ့ေတာ့မယ္။


အဲဒီအခ်ိန္မတိုင္ခင္ေလးမွာ.

စူးနင့္သည္းစြာ ေအာင့္တက္လာတဲ့
ဘယ္ဘက္ရင္အံု...မင္းနာမည္ေလးကို

တဖြဖြရြတ္ဆိုလို့
ငါေပ်ာ္ခဲ့ေသးတယ္
ငါ့ရဲ့စိတ္အစဥ္ကေတာ့...

မင္းရွိရာလြင့္ပါး
ခ်စ္သူရွိမဲ့အရပ္ကို ...အေၾကာင္းမၾကား
တိတ္တိတ္ေလးေတာ့ လာခဲ့ပါရေစ
ေလၿပည္ၾကားထဲ..ေမ်ာလြင့္ေနမဲ့

အၿဖဴေရာင္တန္းေလး ၀ိညာဥ္တစဟာ
မင္းကိုလာၾကည့္မွာပါ...။
........ခ်စ္သူရယ္.......


အဲ့ဒီအခ်ိန္ေလးေတာ့...အြန္လိုင္းေပၚမွာလို
မသိခ်င္ေယာင္မေဆာင္နဲ့ေနာ္ငါမရွိေတာ့ရင္လို႔

ခ်စ္သူကိုအမွာစကား မ်ားစြာပန္ၾကား
ေၿပာခဲ့တယ္ေလ

ငါ့သံေယာဇဥ္...မင္းသိခဲ့ရင္

ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ငါေသရလည္း
မင္းရဲ့စိတ္နဲ့ ေက်နပ္ေနမယ္
....ခ်စ္သူ..။

၀ိညာဥ္ခ်ဳပ္ၿငိမ္း ခႏၶာသိမ္းေတာ့
တိမ္မည္းညိဳေမွာင္ ေကာင္းကင္ေရာင္က
လွ်ပ္ၿပာၿပာတို့...ကိုယ္ဟန္ၿပခဲ့

မိုးသားရိပ္ရိပ္...လိပ္လိပ္တက္လာ
ဒီေကာင္းကင္မွာ...မိုးၿခိမ္းသံေၾကာင့္

က်ယ္ေလာင္စူးရွ...ငါေအာ္မိခဲ့
မိုးေတြရြာတိုင္း....ေၾကာက္တတ္တဲ့ ငါ့ကို

အခုေတာ့....စိတ္ခ်လက္ခ်
တစ္ေယာက္ထဲ...ထားရစ္ခဲ့ၾကျပီ
ၾကယ္တစ္ပြင့္ရဲ့ ေနာက္ဆံုးစ်ာပန။